Van de 56e naar de eerste plaats.

22 juni 2017 - Met ongelooflijke teamspirit en een bijna bovenmenselijke inspanning is Porsche er in geslaagd de 85e editie van de 24 Uur van Le Mans te winnen. Earl Bamber (NZ), Timo Bernhard (D) en Brendon Hartley (NZ) reden een perfecte inhaalrace en stelden zo de 19e overallzege van Porsche veilig. 40 jaar geleden leverden Jacky Ickx (B), Jürgen Barth (D) en Hurley Haywood (USA) een vergelijkbare prestatie door met hun Porsche 936 van de 42e plaats naar de zege te rijden.  

Olivier Blume, CEO van Porsche was verbluft door de zege: “Wát een dramatische race! Wie had ooit gedacht dat het mogelijk was om terug te vechten van plaats 56 naar de overwinning? De mythe van Le Mans is springlevend, vooral door de ongelooflijke verhalen die we het afgelopen weekeinde hebben beleefd.”

De race
De 85e editie van de grootste en zwaarste race ter wereld begon met twee Toyota’s aan de leiding en pech voor de Porsche 919 met startnummer 2, de uiteindelijke winnaar. Om 18.30 uur moest de 919 Hybrid een ongeplande pitstop maken. Het duurde een uur en vijf minuten om de elektromotor, die de vooras aandrijft, te vervangen. De auto kwam om 19.35 uur weer de baan op, op de 56e plaats en met 13 ronden achterstand op de leider in de race.

In de nacht werd de sterke concurrentie uit Japan geconfronteerd met tegenslag. De Toyota met startnummer 8 moest voor een lange reparatie naar de pits. Toyota #7 viel uit met een koppelingsprobleem en de auto met startnummer 9 viel uit na een ongeval in druk verkeer. Om 00.45 uur nam de Porsche 919 Hybrid met startnummer 1 de leiding in de race over. Porsche moest echter wel de prijs betalen voor de hoge temperaturen die deze editie kenmerkten. Om 11.09 uur werd de 919 Hybrid #1 getroffen door een motorstoring. Daarmee kwam en plotseling einde aan de droom van Neel Jani (CH), André Lotterer (D) en Nick Tandy (GB). 

Vanaf dat moment werd er gejaagd. De Porsche 919 Hybrid #2 was al de best geklasseerde LMP1-auto en sneed door het veld van LMP2-auto’s. Om 12.50 uur, in ronde 330, kwam Timo Bernhard in dezelfde ronde als de leider in de wedstrijd. In ronde 347 nam hij de leiding over en 20 ronden later reed hij als overall-winnaar over de streep.

De race in cijfers:

• De winnende 919 Hybrid legde 367 ronden af (5.0001,23 km) met een gemiddelde snelheid van 208,2 km/u.
• De winnende 919 Hybrid lag de laatste 20 ronden van de race aan de leiding.
• De Porsche 919 Hybrid met startnummer 1 lag het grootste aantal ronden van de race aan de leiding: van ronde 155 tot en met 318. Ook door pistopperiodes lag de auto enkele ronden aan de leiding. Het totale aantal komt daarmee op 166.
• Op het moment van uitvallen had de Porsche 919 Hybrid #1 een voorsprong van 13 ronden op de rest van het veld.
• Gedurende de race waren er 3 safetycarperiodes (totaal 15 ronden) en 27 ‘slow zones’ waarbij de maximumsnelheid 80 km/u bedraagt.
• Slechts 246 van de 367 ronden waren tijdens de race volledig ‘groen’.
• De winnende 919 Hybrid ging 29 keer de pits in, waarvan eenmaal voor een drive-through straf. In totaal bracht de auto tijdens de race 1 uur 38 minuten en 5,211 seconden in de pits door.
• De winnaars maakten gebruik van tien bandensets en er werd in totaal 28 keer getankt.
• De hoogst gemeten topsnelheid van de Porsche 919 Hybrid was 334,9 km/u (Timo Bernhard in ronde 338).
• De grootste afstand die met één set banden werd afgelegd, was 43 ronden (Earl Bamber, ronde 124-167).
• De laatste stint van Timo Bernhard duurde 42 ronden (ronde 325-finish).
• Bernhard legde in de winnende auto de grootste afstand af. Hij was goed voor 159 ronden. Hartley zat gedurende 106 ronden in de auto en Bamber 102.
• Voor de race woog Timo Bernhard (met overall en helm) 65 kg. Na de race 63,8 kg.
• De snelste volledige pitstop van het Porsche Team, inclusief wisseling van rijder en wielen duurde 82,343 seconden.
• De snelste tankstop (volle tank) vond plaats om 22.14 uur en duurde 64,342 s. 
• Voor elke stint hadden de rijders 0,9 liter drank aan boord. Bij elke tankstop werd ook de drinkfles vervangen.
• De winnende auto maakte voor optimaal zicht gebruik van in totaal 11 voorruit-tear-offs.
• De hoogste buitentemperatuur tijdens de race werd vlak voor de finish gemeten: 31,5 graden Celsius. De baantemperatuur liep op zaterdag op tot 39 graden. In de nacht zakte dit af tot 27 graden. 
• De winnende Porsche stuurde in 24 uur 25,2 gigabyte aan data naar de pits.
• Na 3 van de 9 ronden van het FIA WEC en met dubbele punten voor Le Mans, leidt Porsche het constructeurskampioenschap met 111 punten. Toyota staat tweede met 74,5 punten. In het rijderskampioenschap staan Bamber/Bernhard/Hartley eerste met 83 punten. Jani/Lotterer/Tandy staan vijfde met 28 punten.

Jacky Ickx blikt terug op Le Mans 1977
Ook 40 jaar geleden presteerde Porsche op Le Mans wat onmogelijk werd geacht. Zesvoudig overall-winnaar Jacky Ickx (B, 72) blikt terug:” Na drie uur dachten we dat we de race hadden verloren. Mijn Porsche 936 was uitgevallen en ik stapte in bij Jürgen Barth en Hurley Haywood. Zij hadden echter ook problemen. We lagen op de 42e plaats en ik begrijp tot op de dag van vandaag niet goed wat er toen precies gebeurde. Ik was euforisch. Ik reed de hele nacht op topsnelheid en op de limiet in regen en mist. Ik ging steeds sneller. 42e, 35e, 28e, 20e, 9e, 6e, 5e… Iedereen voelde dat we iets ongelooflijks konden bereiken. Jürgen en Hurley reden sneller dan ooit en de technici waren ongelooflijk. Ik voelde totaal geen vermoeidheid. Toen namen we de leiding over. Op zondagochtend was ik óp. Jürgen sleepte de 936 over de finish op slechts vijf cilinders. Dat zou mij niet zijn gelukt. Er zijn veel mooie verhalen over veel races te vertellen, maar 1977 was heel speciaal. Dat was echt ‘once-in-a-lifetime’. Het zijn precies die races die Porsche tot een legendarisch merk maken.